David R. Hawkins, Przywracanie zdrowia
Książka godna polecenia ze względu na jasność przekazu i jego praktyczność. Wszystkie choroby posiadają swoje źródło w świadomości, lub w jej niewłaściwym ukierunkowaniu. Autor jako naukowiec i psycholog doskonale odnosi się do duchowych aspektów naszego istnienia. Podstawą do analiz jest dla Hawkinsa Mapa Świadomości, która przy użyciu różnych poziomów (wina, apatia – poczynając od tych najniższych, poprzez złość, dumę, odwagę, akceptację czy też miłość) pokazuje w jaki sposób doświadczając konkretnych stanów świadomości człowiek jest w stanie odbierać świat, Boga, w jaki sposób konkretne poziomy wpływają na zwiększenie (lub zmniejszenie) energetyki w naszym ciele, oraz na przepływ tej energii.
Doświadczamy w życiu to co sobie uświadamiamy (świadoma część umysłu), oraz to czego sobie nie uświadamiamy (podświadomość – są to wszystkie wzorce, które nabywamy w trakcie naszego życia, a także i wcześniej, podczas naszego życia prenatalnego i w poprzednich wcieleniach). Bardzo często przyczyną chorób jest nasze podświadome poczucie winy, czyli stan świadomości, który posiada bardzo niską energetykę według mapy świadomości. Poczucie winy powoduje m.in. chęć ukarania samych siebie, więc podświadoma część umysłu, jako ta potężniejsza, będzie dążyć do ukarania nas np. poprzez chorobę. Z podobnego założenia wychodzi Hawkins, opisuje również to, że choroba może wynikać z przejmowania aspektów zbiorowej świadomości (jest to również programowanie podświadomości) np. „jem dużo słodyczy, będę gruby i w końcu dostanę cukrzyce”. Od takiego stwierdzenia bardzo prosta droga do spełnienia tego o czym myślimy na planie fizycznym. Kolejny częsty przykład tego zjawiska jest widoczny u ludzi, którzy są alergikami i mówią: „Nigdy nawet nie wierzyłem w alergie. Nie wywołałem ich świadomie w swoim życiu”. Jeśli jednak cofniemy się do ich okresu dzieciństwa, niemal bez wyjątków okaże się, że ten system wierzeń i alergie pojawiły się u nich bardzo wcześnie, zwykle w wieku dwóch lub trzech lat. Małe dziecko wychwytuje uwagę jakiegoś członka rodziny, mówiącego: :W naszej rodzinie często pojawiają się alergie”. W chwili, gdy umysł dziecka usłyszy coś takiego, „kupi to” i oczywiście zacznie w to wierzyć, program zostaje uaktywniony. Hawkins pokazuje w jaki sposób odciąć się od tych wierzeń.
Przez szereg lat Hawkins badał poprzez testy kinetyczne (sprawdzanie osłabienia i wzmocnienia mięśni) kalibracje poszczególnych stanów świadomości i na tej podstawie została stworzona Mapa Świadomości. „Wzorce myślowe w umyśle to systemy wierzeń. Wina bierze się z oceniania i negatywnych opinii. Negatywne uczucia zwykle idą w parze, a zatem wszystkie z nich (włącznie z dumą, złością, pożądaniem, strachem, żalem, apatią i winą) przyczyniają się później do wystąpienia choroby. Wiadomo, że jeśli podczas testowania siły mięśni danej osoby myśli ona o czymkolwiek znajdującym się poniżej poziomu Odwagi, odczuwa dumę, złość, pragnienie, pożądanie, strach, żal czy winę, mięsień się osłabi. Inne uczucia, takie jak ubolewanie, strata, beznadzieja, rozpacz, nienawiść do siebie, zmartwienia, niepokój, pretensje lub jakikolwiek rodzaj arogancji czy pogardy także spowodują, że ramię tej osoby natychmiast się osłabi w teście (a źrenice się rozszerzą). Osłabienie mięśni i rozszerzenie źrenic odzwierciedla desynchronizację półkul mózgowych oraz natychmiastowe zmniejszenie pola energii ciała. Wskazuje to także na obecność czegoś szkodliwego dla życia. Dzięki tej metodzie każdemu możemy udowodnić, że wszystkie negatywne myśli czy uczucia desynchronizują akupunkturowy system energetyczny ciała, który jest bardziej czuły niż centralny system nerwowy i o wiele szybszy niż autonomiczny układ nerwowy współczulny.”
Autor analizuje i opisuje szereg uwarunkowań wynikających pomiędzy ciałem, umysłem i duchem. Poprzez analizę tych prostych rzeczy dochodzi do skądinąd oczywistego stwierdzenia, że nie jesteśmy tylko materią, ciałem, lecz nasza świadomość znajduje się w polu, które jest niezniszczalne. Ciało nie może doświadczać siebie – robi to poprzez zmysły, które to przekazują wrażenia do umysłu. Jednak sam umysł nie może doświadczać tego, że myśli – świadomość wrażeń jest możliwa dzięki polu nazwanego świadomością. Co więcej sama świadomość nie może doświadczać siebie, gdyż jest zawarta w szerszym polu zwanym uważnością. Wobec tego człowiek nie jest tylko ciałem – jego istota zawarta jest w czymś szerszym, nieuwarunkowanym nawet przez egotyczny umysł (bądź co bądź ego jest efektem przywiązania do materii i do własnego ciała),
„Rzeczywiste wyleczenie fizycznego wymiaru choroby polega na uwolnieniu się od oporu przed jej wewnętrznym, fizycznym doświadczaniem, bez używania jakichkolwiek mentalnych określeń. Wówczas zaczynamy też usuwać mentalne etykiety i zastępujemy je prawdą. Pozbywamy się ich dzięki afirmacji: „Już w to nie wierzę. Jestem nieskończoną istotą i nie ma to nade mną władzy. Jestem zależny jedynie od tego, o czym myślę”. Co to znaczy, że jest się „nieskończoną istotą, która nie jest pod wpływem czegoś”? Oznacza to, że jesteśmy ograniczeni tylko i wyłącznie przez swoje własne systemy wierzeń. Co zajmuje ich miejsce, gdy już się od nich uwolnimy? Kiedy usunie się ze świadomości formę, to co pozostaje? To, co jest jej pozbawione. Coś, czego wewnętrzne doświadczenie jest nieskończone, nieposiadające ograniczeń, bez początku czy końca. To, co nie ma formy, jest podstawową naturą samej świadomości i jest nieograniczone. Jeśli nałożymy na nie ograniczenia lub nadamy formę, wówczas poddajemy się temu, czym wypełnione są nasze myśli. Aby to zastąpić, musimy świadomie usunąć myśl, mówiąc, „Usuwam wszelką wiarę we wrzody dwunastnicy” (lub w astmę, czy w jakąkolwiek inną chorobę). Następnie powinniśmy powiedzieć: „Jestem zależny tylko od tego, o czym myślę. Jestem nieskończoną istotą i naprawdę nie ma to nade mną władzy. Takie są fakty.
Gdy przyjrzymy się dokładnym mechanizmom działania, widzimy, że to, o czym myślimy, zaczyna się manifestować na planie fizycznym, ponieważ to umysł posiada moc. Nawet względnie neutralna myśl może przynieść poważne konsekwencje. Na przykład, ktoś może pomyśleć: „Chyba wybiorę się na Hawaje”. Taka myśl zaczyna teraz aktywować jego środki finansowe i determinuje to, co będzie robił, aby przygotować się do wyjazdu. Jego myśli określają na co przeznaczy pieniądze, determinują całe zachowanie, pakowanie i przetransportowanie ciała tysiące mil dalej drogą powietrzną. Ta jedna myśl wpływa na kolejne sześć miesięcy życia tej osoby.
Łatwo dostrzec, jak potężny jest umysł. Natomiast jedną z przeszkód, jakie trzeba pokonać w drodze do samouzdrowienia, jest właśnie wzbudzenie w sobie chęci do zaakceptowania jego wielkiej mocy. Nie możemy pozwolić ani jednej negatywnej myśli na przejście bez zakwestionowania. Nie można stwierdzić „Mam cukrzycę” i pozostawić to bez podważenia. Ten system wierzeń jest tak potężny, że sama wiara „Mam cukrzycę” wystarczy, by zasilić chorobę. Należy to zlikwidować i powiedzieć: „Jestem osobą, która kiedyś tak myślała, ale zależę tylko od tego, o czym myślę. Jestem nieskończoną istotą i nie podlegam temu”.
Jeśli sądzimy, że jedzenie jajek podniesie nam cholesterol, który wywoła u nas problemy z sercem, wówczas rzeczywiście tak się stanie, a wszystko to sprawi moc umysłu. Umysł jest tak potężny, że wytwarza formy myślowe, które manifestują się na planie fizycznym, a w ten sposób stają się namacalną rzeczywistością. Możemy dostrzec, że samouzdrawianie naprawdę zależy od odwrócenia zwyczajowych systemów wierzeń związanych z przyczynowością. To, o czym stale myślimy, manifestuje się na fizycznym poziomie, a nie na odwrót. To nie jedzenie cholesterolu wywołało u nas problemy serca; zrobiło to przekonanie, że za dużo cholesterolu spowoduje choroby serca. Jest to przełomowy moment, jaki musimy uchwycić. System wierzeń prezentuje cały obraz choroby.”
Hawkins opisuje w jaki sposób radzić sobie z bólem, strachem, nadwagą, uzależnieniami, nowotworem i szeregiem innych chorób zarówno fizycznych jak i problemem cierpienia. Polecam książkę każdej osobie, która chce wzbogacić się w wiedzę z zakresu wpływu świadomości, myślenia na nasze zdrowie.
Ocena: 5/5
Nie ma ściemy. 